XVII Certame de Poesía e Imaxe en Galego, Sen filtro. Poemas traducidos ao galego. 1º e 2º.

O certame, que neste curso 2016/2017 chega a edición número 17, consiste en que os alumnos e as alumnas lles poñan imaxe (fotografía, debuxo, colaxe, etc.) a uns versos ou parágrafos que eles /as mesmos/as escollerán nas aulas entre textos de distintos autores e autoras do mundo e en diferentes linguas.

Aquí están traducidos ao galego:

LINGUA ITALIANA    (Sabela e Aroa)

Cando morra

e me poñades nun cadaleito aínda aberto

e me sente alí convosco e olle o meu corpo

quizais vos vexa chorar e non entenda o porqué.

Todos seguiredes ollando dentro do meu cadaleito,

daredes as derradeiras caricias a un corpo xa baleiro...

Todos pensaredes que estou nesa caixa de madeira,

porén, ninguén se decatará de que

estou sentada alí, convosco.

LINGUA GALEGA    (Martín e Erik)

Un iceberg curioso

dos seus mares fuxiu,

deixou as augas frías

e montes descubriu.

Antonio García Teijeiro

O meu teatro é un mundo.

Os personaxes que invento

¡teñen vida, fantasía

e doulles coñecemento...!

Manuel María

LINGUA NÁHUATL  (Rihanna, Nico F. e Samuel)

Os paxaros da noite

ficaron na súa casa;

chovía moito á metade da noite.

Cando as nubes negras se foron,

os paxaros estiveron borboloteando,

se callar vían o coello na Lúa.

Eu puiden contemplar

os paxaros da noite

e tamén o coello na Lúa.

LINGUA CASTELÁ     (Valeria)

Boneca de porcelana,

sobre o piano ollas

o andel de libros.

Seguindo a dirección

da túa postura

os ollos reparan

no lombo vello dun volume.

Ibsen e a súa casa de bonecas

paráronte no tempo.

LINGUA ASTURIANA    

A térmica

en fronte

de casa...

un monstro prehistórico

dando boqueadas por aquela

cheminea pola que saía un bafo

aterrecedor.

A térmica

ocupaba todo o val, todo o asolagaba

co seu renxer magoante, a boca calamitosa do inferno, o volcán

que fabricaba

días de néboa.

LINGUA PORTUGUESA   (Kevin)

Salta o muro, salta o cerco,

corre colinas com alento.

vai de vento, vai de vento,

vai de tempo em tempo.

Tem depressa de chegar,

entregar-se ao movimento.

Teresa Durães

LINGUA COREANA

Se vén o vento,

deixa que así como vén

se vaia.

Se vén a morriña,

deixa que así como vén

se vaia.

Virá tamén a dor,

e ficará un tempo

e logo marchará.

Así tamén o tempo

vén e vaise.

Deixa que así sexa.

LINGUA ARAGONESA     (Alex)

Silencio no campo

cando o sol medita

no lusco-fusco

e xoga coas boiras

e coas cores de pintores;

é un neno e é un vello

e é un artista

que vai danzando

cara ao país dos ceos.

LINGUA PROVENZAL

Ao noso amor acontécelle

como á rama do espiño albar,

que á noite está na árbore tremendo,

pola chuvia e polo xeo,

até que polas follas verdes da ramaxe

o sol espállase á mañá.

LINGUA AIMARÁ

Quixera ir

á montaña máis alta do mundo

para berrar que te quero,

para que se decate todo o mundo.

E se ninguén me ha de querer

por saber que te quero,

por saber quererte,

a ninguén hei de querer.

LINGUA QUÉCHUA     (Nico P. e Brais)

Ninguén dixo nada;

de todos os cavorcos están saíndo,

cos seus ósos sen carne,

todos eses mortos que camiñan:

sen culminar a súa morte,

voceando, saloucando

chamando aos seus devanceiros.

LINGUA HÑAHÑU

O río pasa, pasa:

nunca cesa.

O vento pasa, pasa:

nunca cesa.

A vida pasa...

nunca regresa.

LINGUA MAIA        (Miriam e Yago)

Maínzo do meu corazón,

que enches a miña vida de ledicia,

quixera escribirche unha canción

Porque sen ti, non sei que faría.

Para os antigos maias eras algo sacro,

para algúns un alimento,

para outros es de total agrado,

mais, con certeza, es o sustento.